Je hoopt natuurlijk dat het zo zal gaan. Je hoopt soms tegen beter weten in. Want de dagen dat we denken dat de nood kennelijk nog hoger moet worden om de redding nabij te brengen zijn er vele. Je hoopt op steun van de school. En vandaag bleek maar weer eens: het kan. Het kan echt. Onze jongste van vijf zit niet lekker in zijn vel, niet lekker in groep 2 op zijn Montessorischool, is thuis regelmatig ongelofelijk dwars en kan nauwelijks uitleggen waar het aan schort. Hij is vijf maar heeft nauwelijks aansluiting bij zijn leeftijdgenoten. Sluit zich daar liever voor af en sluit makkelijk aan bij zijn achtjarige broer en diens ook weer oudere vrienden. Lees meer

Het ongemakkelijke gevoel van vermoedens en twijfel die vechten om voorrang, heeft jouw kind nou een voorsprong op andere kinderen of lopen die andere kinderen een beetje achter? Veel ouders hebben deze periode moeten doormaken; het eigenlijk wel weten dat het zo is, maar toch die eeuwige twijfel die dan als spelbreker je bij de les blijft houden. Bovendien heb je vroeger geleerd om niet arrogant te zijn, om niet trots te zijn op een goed cijfer, om niet te laten blijken dat je niet had geleerd en toch op je sokken een tien voor een repetitie kon halen. Dus dan laat je het wel uit je hoofd om openlijk trots te zijn op de prestaties en kennis van jouw eigen kind. Sterker nog, vooral moeders zwakken het af als een kind trots is op een prestatie in het bijzijn van anderen.

Lees meer

Al een paar jaar lid van Pharos, de verhalen lezen, horen en vooral herkennen! Maar onze dochter wilde niet mee naar die leuke dingen die georganiseerd worden. Wat moet ze bij al die studiebollen? Ze kent niemand. En, als je gaat, erken je dat je anders bent. Het zou goed zijn, zeiden actieve vrijwilligers van Pharos. Ouders vertellen hen hun ervaringen over hoe goed het is voor hun kind om in contact te komen met andere hoogbegaafde kinderen. Soms kregen ze huilende ouders aan de telefoon, dankbaar, omdat hun kind zo?n bijzonder weekend had meegemaakt. Zich weer gelukkig voelde. Lees meer

De situatie:Bij ons ging het om Ronald die aan het begin van het schooljaar tien zou worden. aan de ene kant waren we opgelucht dat hij naar het voortgezet onderwijs kon. Hij zelf was trouwens razend enthousiast. Nu zou hij immers eindelijk gaan leren. Uiteraard waren er ook de zorgen en hadden we zo onze vragen: Hoe zou dat gaan met zo’n relatief kleine leerling tussen bijna tweeduizend medeleerlingen? Hoe groot zou de acceptatie zijn door de leerlingen en de leerkrachten? En gaat hij die loodzware rugtas vol met boeken dragen? Lees meer

Het kleintje
De verandering van school bij het begin van het voortgezet onderwijs was heel positief. De school was ingelicht over het probleem. Johan was de enige jongen in het eerste jaar met tien meisjes als medeleerlingen. Al heel snel ontdekten de meisjes dat hij jonger was. Enkelen maakten van zijn naam een verkleinwoord, en zij behandelden hem als ‘het kleintje’. Dit waren de meisjes die zich gedragen alsof ze achttien zijn voor wat betreft jongens, kleding en muziek. Met de andere leerlingen zijn er geen problemen. Lees meer

We zijn net terug van vakantie, gebruind, uitgerust en weer vol goede moed. Met zijn drieën naar een tropisch eiland, niet naar een drukke toeristenbestemming, maar een rustig dorpje, geen vertier, niet veel toeristen. Lees meer

Gisteren heb ik met mijn zoon naar de film ‘de Tweeling’ gekeken naar het gelijknamige boek van Tessa de Loo. Het verhaal gaat over een tweeling die gescheiden wordt nadat vader en moeder overleden zijn. De tweeling is geboren rond de tweede wereldoorlog.
Het ene kind komt in Nederland bij een rijk gezin, het andere blijft in Duitsland bij een arm gezin. Op een hoge leeftijd ontmoeten ze elkaar in een luxe kuuroord.
Ieder heeft zijn eigen werkelijkheid. In de film was er een gedeelte wat me erg bijgebleven is, het verhaal zet je in ieder geval aan het denken. Ten tijde van Hitler werden alle zwakzinnige kinderen gesteriliseerd om voortplanting te voorkomen. De ouders van het arme meisje hadden gezegd dat ze zwakzinnig was zodat ze niet naar school hoefde en op de boerderij mee kon werken.
De SS kwam, toen ze inmiddels een dienstbetrekking had, aan de deur om haar op te halen voor sterilisatie. Ze kon al lezen voordat ze bij het pleeggezin kwam en las zelf haar vonnis voor. De SS was op zoek naar een zwakzinnige, doordat ze de oproep zelf kon lezen, kon men haar niet vinden. De SS ging vervolgens onverrichter zaken weer huiswaarts. Lees meer

Ik heb samen met mijn hoogbegaafde zoon van twaalf de film Patch Adams gezien, en was zeer onder de indruk.
Mijn zoon wilde op zijn 9e niet meer leven, vond de wereld en zijn bestaan zinloos. Gelukkig heeft hij keihard geknokt om nu met beide benen in dit leven te staan. Hij doet het op zijn eigen manier, niet zoals anderen dat van hem verwachten. Wij laten hem vrij en hij verbaast ons door zoveel meer van zichzelf te laten zien dan waarop wij hoopten. Hij volgt een apart programma, maar niet op school om een diploma te halen. Hij werkt keihard, en op zijn manier. Het is goed zo. Lees meer

Vaak krijgen ouders van jonge begaafde kinderen de waarschuwing van deskundigen “Laat hem/haar DAT niet leren, anders zal hij/zij zich later op school gaan vervelen”.

Dit is een interessante probleemstelling voor ouders. Want wat als je driejarige aan je vraagt om hem te leren lezen, wat doe je dan? Zal hij zich later gaan vervelen op school als ik hem nu al leer lezen? Als mijn vijfjarige gefascineerd alles over vermenigvuldigen wil weten,, moet ik haar dan uitleggen dat zij zich gaat vervelen in groep 4 als ik haar dit nu aanleer. Lees meer